Op de een of andere manier had ik gisteren niet echt zin om de blogpost te schrijven die origineel voor vandaag ingepland stond. Gisteren voelde ik me eigenlijk een beetje blegh. Misschien begint het nu pas tot me door te dringen wat het thuiszitten door corona eigenlijk voor me betekent. Namelijk dat ik 3 weken lang geen werk en inkomen heb, en misschien wel langer.
Volgen jullie mij al op Instagram?
Invaller in het onderwijs
Sinds een aantal maanden ben ik dus aan het werk als invaller in het basisonderwijs. Zoals iedereen weet, zijn de basisscholen tot op zijn minst 6 april gesloten. Ik heb een nulurencontract, wat inhoudt dat als ik niet werk ik ook niks betaald krijg. En, sorry voor mijn woorden, dat is gewoon even flink kut. Wanneer dit bij deze 3 weken blijft, valt de schade nog te overzien. Deze maand krijg ik nog gewoon mijn normale loon gelukkig. Volgende maand krijg ik nog loon van de kinderopvang + mijn vakantiegeld. Dit zal denk ik niet genoeg zijn, maar het is in ieder geval een deel. Maar mocht deze situatie langer doorgaan en de scholen blijven dicht, dan komt er hierna niets meer binnen.
Nu zijn er gelukkig wel een aantal opties; ik las iets over de werktijdverkorting en dat deze ook voor flexwerkers gaat gelden. Maar eerlijk gezegd weet ik niet zo goed wat dit inhoudt en heb ik nog niet echt de behoefte gehad me hierin te verdiepen. Ook bestaat de mogelijkheid om WW aan te vragen. Maar ook dat is niet ideaal. In de zomervakantie ga ik namelijk precies in hetzelfde schuitje zitten en ik wil niet gelijk alles opmaken aangezien ik vast niet recht heb op heel veel. Daarnaast zal het bedrag waarschijnlijk ook geen vetpot zijn. Wel heb ik balletje opgegooid bij de school die mij graag voor de maandagen wilt aannemen. We zijn op dit moment aan het onderzoeken of we in deze tijd ook iets voor elkaar kunnen betekenen. Ik hoop hierop; want dan zou ik toch zo’n 34u per maand uitbetaald krijgen.
Mijn werk in de kinderopvang
Ook dit voelt heel raar, aangezien deze week officieel mijn laatste week bij mijn werk in de kinderopvang is. We hadden grootse plannen voor deze week, om de groep helemaal om te gooien, nieuwe collega in te werken, nieuw speelgoed te introduceren, noem maar op. Ik zou de uitwerking hiervan natuurlijk niet meer meemaken, maar het voelde goed om het op deze manier af te sluiten. Het voelt zo raar om dit niet meer te kunnen doen. Ik kan eigenlijk geen afscheid meer nemen van mijn groep, want de kinderen komen allemaal niet meer tot de situatie weer normaal is. Natuurlijk kan ik tegen die tijd altijd nog een keer afscheid komen nemen, maar dat is toch anders. Gelukkig heeft mijn baas wel met me meegedacht en ‘mag’ ik donderdag komen werken. Wel op het kinderdagverblijf (met één kind haha), maar zo kan ik in ieder geval nog wel wat van mijn collega’s zien op mijn laatste dag. Ik schrijf overigens mag, omdat ik echt niet nodig ben, maar mijn baas mij een goede afsluiting gunt. Heel fijn!
Wel ga ik donderdag waarschijnlijk gewoon uitgebreid chillen op het werk haha. Ik neem mijn laptop mee, en misschien ook wel een tekenboek ofzo. Want ja, met één kindje en 2 man personeel zal je niet heel veel hoeven doen. Ook zorg ik voor lekker gebak zodat ik toch met de mensen die er wel zijn afscheid kan nemen!
Ik heb zo’n voorgevoel dat de scholen langer dicht zullen blijven, tot na de meivakantie. Maar dat is natuurlijk afwachten. Ik probeer er maar het beste van te maken en ben actief op zoek naar vermaak voor mezelf.
Het is een lastige en moeilijke situatie voor iedereen. Ik moet verplicht thuis blijven door mijn gezondheid. Gelukkig waren wij aan het klussen in huis dus kan ik elke dag wel wat doen. Met dit mooie weer kunnen we ook nog aan de slag in de tuin.
het is voor iedereen lastig en ik moet zoveel mogelijk binnen blijven omdat ik een risico ben en ja met 2 eigen bedrijven is dat lastig ook. ik gooi mij thuis zoveel mogelijk op het huishouden en het bloggen
Het is een hele vervelende situatie voor iedereen. Wij blijven binnen, de kinderen doen thuisonderwijs en we maken er het beste maar van. Hopen dat iedereen zich aan de afspraken houdt en deze situatie niet al te lang zal doen. Jammer dat je je afscheid uit moet stellen, maar wie weet kan je dit over een paar weken dubben en dwars overdoen.
ik kan me goed voorstellen dat je je echt vreemd en ontheemd voelt…het is echt een heel rare situatie voor bijna iedereen. en het enige wat we kunnen doen is hopen dat het heel kort duurt
Wij zijn veel buiten in de tuin. Daarnaast ga ik elke dag met de jongens iets knutselen, hartstikke leuk én gezellig!
Het klinkt inderdaad alsof je je een beetje ontheemd voelt! Sterkte voor jou. En realiseer je dat het voor veel mensen moeilijk is, misschien helpt dat een beetje? Hier zijn wat tips voor dingen om thuis te doen: http://martinemussies.nl/web/?p=1823
Take care & blijf gezond!
Wat naar! Ik heb ookl te doen met de zzp’er, ondernemers, horeca etc. Wel gek om op deze manier afscheid te nemen. Ik wens je veel succes toe!
Misschien kun je op school iets doen qua digitale lessen of opdrachten voor de kinderen? Vaak biedt dit ook weer kansen om toch nuttig te zijn, of het geld oplevert, weet ik natuurlijk niet.
Ontspanning in de vorm van een hobby iets te freubel of lekker iets bakken in de keuken ik noem maar ets